Help!! Wat nu?

Het blijft een spectaculair beeld, die instorting van die 3e container... En in de herhaling en achteraf bekeken... had er veel anders gekund en is het heel onhandig en geeft het veel extra werk.

Maar het gezegde: alles komt in 3-en, was ook hier van toepassing. Op de eerst volgende dinsdag na die spectaculaire val van de woonunit, werd Jorrit en collega Ilona aangereden... Op de A28, zelf nagenoeg stilstaand in een file, van achteren geramd door Volvo XC60 die op zijn beurt werd geramd door een Amerikaanse Dodge. Helaas veel rugklachten voor Ilona, een ritje in de ambulance en onderzoeken in het ziekenhuizen zorgde voor een diagnose waarvoor rust komende weken geadviseerd werd. Maar helaas na een paar weken nog steeds niet volledig pijnloos. Veel schrik, ongeloof.... wat een ellendige samenloop van omstandigheden. Want het is ook onpraktisch... de auto is niet meer bruikbaar; oftewel total loss. Afgesleept naar het depot, met alle bouwmaterialen en de o, zo fijne trekhaak.. Dan wordt het best ingewikkeld met die planning waarin de verhuisdatum op twee handen te tellen was.......

En de gevolgen van het autoloos (specifiek trekhaak-loos) en 1/3 dakloos zijn, beseften we pas daarna... Er kunnen geen materialen meer geleverd worden, en een open keuken bij veel regen is niet zo grappig. Bij onze zoektocht naar een oplossing bleek een ‘oude’ de Meeuw container niet echt ergens te krijg. Een ‘nieuwe’ de Meeuw container gelukkig wel, na bemiddeling van broer Hermen. Dus de bestelling geplaatst, en wachten op een nieuwe transport... En de auto staat nog steeds voor taxatie bij de garage, maar zolang kunnen wij niet wachten, dus via de leasemaatschappij was er snelle service. Waarbij ook nog meegedacht werd aan onze huidige status cq planning, en we dus een fijne tijdelijke vervanging hebben.

Op 27 september was het dan zover. Alle dozen waren ingepakt, opgestapeld en klaar voor vertrek. Nog voor 7.30 uur werd er aangebeld en stonden er twee verhuizers van Bravo-verhuizingen voor onze neus. Vol energie en overgave werd er direct gestart moet het leeghalen van de Groenedijk in Dordrecht. De aanhanger, nieuwe lease-bus en de vrachtwagen werd ingeladen. Dat is pas ‘Tetteris’ voor gevorderden.

In Everdingen is de noodwoning ‘onbewoonbaar’ verklaard. Veel meer moet er gedaan worden dan de huidige planning al aangaf. Dus prioriteren en sorteren van werkzaamheden gebeurd nu op basis van urgentie; lijkt net triage Misschien een apart hoofdstuk aan besteden in mijn promotie-onderzoek.

 

De verhuizers hebben uiteindelijk alles uitgeladen in onze opslagcontainer. Idyllisch tafereel krijg je dan, zo’n verhuizing op zo’n fantastische plek met zulk lekker weer...

Erg fijn is ons tijdelijke onderkomen. Grappend zeggen we; na het kerstdiner zijn we wel vertrokken. We hopen natuurlijk veel eerder weg te zijn, maar zijn ondertussen erg blij met de mogelijkheid om bij Jorrit’s vader te bivakkeren.

 

En gelukkig doen we ook nog steeds sociale en leuke dingen!

 

We zijn heel blij met alle hulp en lieve belangstelling van iedereen! Kaartjes, bezoekjes, appjes; heel fijn om te ervaren hoeveel mensen ons gekke avontuur geweldig vinden en zelfs nog steunen. 

 

Op de meest regenachtige dag kwam Annemie; alles was modder en de keet was zeker niet waterdicht te noemen. Dat was wel even slikken. Joske en Mus hadden meer geluk met de weeromstandigheden! En ook Ien en Frank!

Er moet ook nog even geklaagd worden... Welteverstaan over de verzuchtende trage voortgang rondom het verkrijgen van elektriciteit en water. Uiteindelijk geldt hier gelukkig ook; de aanhouder wint. Via de onderaannemer hebben we uiteindelijk de projectleider binnen Stedin bereikt. En na correct indiening van het dossier, kunnen we nu concrete afspraken met de onderaannemer. Binnen 1 week was er een schouw, waaruit goedkeuring kwam. En nu is er een datum. Een datum geeft een duidelijk eindpunt aan onze onzekerheid, maar de datum viel wel enigszins tegen: 30-31 oktober. Tot die tijd dus nog in de donkerte zitten zonder water..

 

De commerciële partijen leveren gelukkig wel gewoon volgens planning. De gasinstallatie en het helofytenfilter zijn gegraven en geplaatst. Heel fijn binnen dit korte tijdsbestek dat alles is aangelegd. De 2 meter hoge tonnen zitten nu in de grond en er is een bak ontstaan waarin mooie schelpen liggen. Door het gebrek aan water is het riet nog niet aangeplant.

 

En we werken zelf ook lekker door; de oprit is klaar!

En Ja! Ook zijn we niet meer voor 1/3 dakloos. De dag na de verhuizing werd een “nieuwe” de Meeuwcontainer geleverd. Volledig professioneel ingetakeld.

Alleen… na inspectie is het dak ook van deze ‘nieuwe’ container gehaald aangezien de status ‘nieuw’ niet kloppend was. Het dak van de gevallen container is nu voorbereid om aanstaand weekend te plaatsen. Zodat de 3 units een unity kunnen vormen met elkaar..  

Ondertussen hebben we ook nog verdere gesprekken gevoerd over ons definitieve huis… Nog steeds niets definitiefs, maar een inkijkje in de mogelijkheden.

En tenslotte hebben we veel lol met al het gras en genieten we van de mooie uitzichten… Hiervoor doen we het tenslotte allemaal!